Na 5 geweldige weken in Nederland, waar we warm onthaald werden, veel familie en vrienden mochten ontmoeten en konden bijpraten, werd het tijd om weer naar huis te gaan. We zijn dankbaar voor de goede tijd, die we hadden, maar waren ook verlangend om weer naar Swaziland te gaan.

Normaal gesproken zijn de winters (juni t/m aug) in Swaziland droog en komt de eerste regen in september/oktober. Maar dit jaar bleef de regen uit en had het amper geregend toen we in december naar Nederland vertrokken. Dit betekende vooral in de buitengebieden grote problemen. Petros & Elisabeth hadden al snel geen water meer, normaal krijgen ze hun water uit de bergen. Dus geen stromend water in de keuken, badkamer, voor de wc, de tuin of om te wassen. Elisabeth moet iedere dag kilometers naar de rivier lopen om met water te sjouwen, een hele klus voor zo’n groot gezin. Hoe langer de regen uitbleef, hoe verder ze moest lopen. En ook het drinkwater werd een groot probleem, door de zuiveringstabletten was het drinkbaar, maar verre van ideaal.

We hoorden dat hele veestapels stierven van de honger (geen gras) en vlak voordat we weggingen, vertelden ze ons dat overal in het land de kraan dichtgedraaid zal gaan worden, om water te besparen.

Bij thuiskomst waren we blij dat het gras groen was en hoognodig gemaaid moest worden, gelukkig, dachten we.... het heeft geregend. De mensen vertelden ons dat het heel heet geweest was en ook geregend had. De afgelopen week regende het 2 nachten achter elkaar en haalden we opgelucht adem.

Maar dit bleek niet genoeg, de kraan werd in heel Mbabane voor 48 uur dichtgedraaid, omdat er te weinig water in de stuwmeren stond. Nu zijn ze van plan de kraan voor 2x48 uur dicht te draaien, dus 4 dagen zonder water. Hier voor ons op de base, is dat geen probleem, omdat we een tank van 5000 liter hebben. Maar voor de rest in Mbabane is dat anders, hier zullen veel mensen weer naar de rivier moeten, om met grote emmers water de berg omhoog te sjouwen.

Wat nog erger is: de maisoogst mislukt. De meeste mensen hebben niet kunnen planten dit jaar, degenen die wel geplant hebben, zien dat de mais te klein is en verdort. Dit heeft grote gevolgen voor dit jaar, want het hoofdvoedsel van de Swazis is mais en nu al horen we berichten van te weinig eten voor veel gezinnen en van honger en sterfte. Volgens Zwakele, een Swazi, doet de regering niks om dit drama te voorkomen, ze heeft deze droogte nog nooit eerder meegemaakt. Om de meren te vullen en de watervoorziening weer op peil te krijgen, zou het volgens haar 3 weken onafgebroken moeten regenen.

Vanwege de ernst van de situatie willen we je daarom oproepen om met ons mee te bidden voor regen, zodat Swaziland de lange en droge winter goed zal doorkomen! Alvast bedankt voor je betrokkenheid.