Zuid Afrika. Aankomende week zal alleen nog een “debriefings” (evaluatie) week zijn met…..graduation !!.

Een waardevolle tijd, “om tijd apart te zetten” voor God en om met onder andere 5 Swazi studenten te mogen optrekken. Dit laatste heeft me veel meer kennis van de Swazi cultuur opgeleverd. Onontbeerlijk om te Swazi’s beter te begrijpen, waarom dingen gaan, zoals ze hier gaan. En om niet blind mijn manier, komend uit mijn Westerse cultuur, op te dringen in deze hele speciale Afrikaanse cultuur met alle rituelen en traditionele feesten. Prachtige mensen en een prachtig land, maar met sterke animistische invloeden.

Dit keer iets meer over mijn laatste “outreach”. Met ons team bivakkeerden we 2 weken op “Michaels Children Village” van Iris Ministeries. Een terrein van een paar hectare waar in 3 huizen (House of Love, House of Joy en House of Grace) 19 kinderen worden opgevangen. Allemaal jonge kinderen die via “social welfare” zijn toegewezen, deels omdat ze wees zijn en deels simpelweg omdat ze op straat rond zwierven. In dit tehuis willen ze de kinderen laten opgroeien met liefdevolle ouders, zodat ze zich zonen en dochters voelen. Wanneer er zich ouders aandienen, die een van deze kinderen willen adopteren, dan wordt gekeken of de kinderen goed terecht gaan komen in een gezin, waar ze dezelfde liefde en aandacht krijgen als in het tehuis.

Zo heb ik samen met Chicco, een van de medewerkers uit Mozambique, veel kleine klusjes aan de huizen kunnen doen. Een bescheiden, eenvoudige, maar bijzondere vent. Zo vertelde hij hoe hij zijn vrouw had leren kennen. God had hem in een visioen zijn toekomstige vrouw laten zien, gekleed in een witte jurk met zwarte stippen. Niet veel later liep hij deze vrouw tegen het lijf. Ze trouwden en wilde graag kinderen, maar ….. konden niet zwanger worden. Nadat ze hun kinderwens met hun Pastor Suprise (tevens directeur van Iris Ministeries) hadden gedeeld en ze erom gebeden hadden, kregen ze 3 keer een tweeling. Allemaal setjes van een jongetje en een meisje. Ik vond dat op z’n minst gezegd bijzonder en vertelde hem dat, maar hij antwoordde: “Mijn oma kreeg 10 kinderen van 5 tweelingen” , dus waar had ik het over…..

Op deze outreach ben ik tevens uitgedaagd in een voor mij nieuwe ministerie. De zogenaamde “dignity ministery “. Een ministerie onder de prostituees in de rosse buurt van Nelspruit. De 2 vrouwen Dea en Catharina, die dit zijn begonnen, zoeken 2 keer per week deze vrouwen op om met hun een relatie op te bouwen. En ze zo bekend te maken met God en hoe Hij naar hun kijkt; hoe waardevol en kostbaar ze voor Hem. Dus wij mannen de kroeg in en de vrouwen de straat op. Voor mij een van de hoogtepunten van de deze outreach. Gave en levens veranderende gesprekken gehad op een plek waar mannen vaak vanuit hopeloosheid omhangen. Een donkere plek en gaaf om daar Licht te mogen brengen.