God doet de rest
Evangeliseren in Swaziland
Via mijn werk hoorde ik het verhaal van de familie van der Zaag die hun bestaan in Nederland opgaven en naar Swaziland vertrokken om daar het evangelie te verkondigen. Daar wilde ik meer van weten. Rond Pasen was de familie een aantal weken in Nederland voor familiebezoek en het onderhouden van de contacten met de sponsoren.
Stralend
De familie van der Zaag heeft haar wortels in de omgeving van Vries. Zowel Anne als Birgitte komen er vandaan en hun ouders zijn actieve leden in de dorpsgemeente. Op 22 april zijn Anne en Birgitte in de kerk van Vries om te vertellen over hun vertrek en nieuwe leven in Swaziland. Het valt me op hoe stralend en enthousiast ze alle bezoekers ontvangen. Met iedereen maken ze even een praatje.
Even later beginnen ze met hun verhaal. Ze vertellen over cultuurverschillen, hun werkzaamheden én over hun keuze om naar Swaziland te gaan. Hoe hebben zij ‘de geest gekregen’?
Durf te dromen
Anne en Birgitte vertrokken anderhalf jaar geleden met hun kinderen Ruben, Levi en Jesse. Aan hun vertrek ging een heel proces vooraf. Het gezin maakte deel uit van de evangelische gemeente in Zeewolde en waren al gegrepen door het geloof. Anne vond het tijd om te onderzoeken of hij niet een stapje verder zou moeten gaan. Hij deed de belofte aan Jezus: ‘U stierf voor mij, ik wil voor u leven.’
In die periode las hij een boek ‘durf te dromen’. In dat boek wordt betoogd dat het navolgen van Jezus vaak ook overeenkomt met het volgen je eigen dromen. Daarom besluit Anne om zijn dromen op te schrijven en er met anderen over te praten. En hoe het dan verder gaat? Anne heeft ervaren: God doet de rest. Hij opent deuren en doet iets met je verlangen.
Gegrepen door Afrika
Voor Jezus werken in Afrika, dat was een grote droom van Anne. Hij zou graag iets willen betekenen voor de weduwen en wezen daar. Via via komt hij in contact met de organisatie Medical Mission Ministeries International. Voor deze organisatie kan hij een korte periode in Ghana vrijwilligerswerk doen bij een medische hulppost. Anne loopt er malaria op, maar ontdekt ook Afrika zijn hart heeft. Daarna gaat hij voor dezelfde organisatie naar Lesotho en wordt gegrepen door de wezenproblematiek ten gevolge van de AIDS-epidemie. Voor Anne wordt duidelijk: hij wil met zijn gezin naar Afrika.
Oriënteren en bidden
Birgitte wil de ideeën en dromen van haar echtgenoot niet zomaar volgen. Zij zit niet te wachten op een ander bestaan. Ze is bang voor de veiligheid en gezondheid van haar kinderen. Ze vindt het belangrijk dat hun kinderen een goede school kunnen volgen en ze als gezin moet iedereen achter de keuze staan. Ze besluit haar zorgen aan God voor te leggen. Als God echt andere plannen heeft voor haar en haar gezin, dan moet God haar en de kinderen ook roepen. In deze periode bidden ze intens en veel.
In 2012 gaat de familie van der Zaag op vakantie naar Zuid-Afrika, Lesotho en Swaziland. De reis is niet alleen vakantie maar ook een oriëntatie om daar een bestaan op te bouwen. In Swaziland leren ze het echtpaar Petros en Elisabeth kennen. Zij vangen samen 21 weeskinderen op en zijn verbonden met Youth With A Mission. Het klikt tussen hen en Petros en Elisabeth. In de buurt blijkt goede medische zorg en een internationale school aanwezig te zijn. Birgittes zorgen worden weggenomen. Ook de kinderen zien een bestaan in Swaziland wel zitten.
Hart voor Swaziland
Na hun terugkomst in september besluiten ze te vertrekken. Dit is Gods plan met de familie van der Zaag. Anne verkoopt zijn praktijk voor fysiotherapie en het woonhuis.
Al begin 2013 vertrekken ze.
Inmiddels is de familie er ruim een jaar. Tijdens de avond in Vries vertellen ze gedreven over hun activiteiten. Ze organiseren ontspannende activiteiten voor de weeskinderen en andere kinderen in de buurt. Ze vertellen hen bijbelverhalen. Ze helpen Petros en Elisabeth met het verbouwen van hun huis en het aanleggen van een moestuin. Ze bezoeken sinds kort gevangenen en hebben een actie opgezet om hen bijbels te kunnen geven. Alle hulp die Anne en Birgitte met hun kinderen bieden, lijkt vrij ad hoc te ontstaan. Het komt op hun pad. Met de financiële steun van het thuisfront zien ze nog zoveel zaken die ze kunnen aanpakken.
Ik vraag na de avond aan Birgitte hoe het is om voor je bestaan afhankelijk te zijn van andermans giften. Ik krijg als antwoord: “Ik had twee jaren geleden nooit gedacht dat ik zo zou kunnen leven. Door ons leven nu is mijn vertrouwen in God alleen maar gegroeid. Er wordt voor ons gezorgd en ik merk dat ik me niet meer bezorgd maak. Deze manier van leven heeft ons vreemd genoeg een gevoel van vrijheid.”
De familie van de Zaag heeft haar bestemming gevonden.
Voor meer informatie over de werkzaamheden van deze familie, kijk op: www.hart-voor-swaziland.nl
Bron: Het Kerkblad, een kerkblad van de Protestantse Gemeente Assen nr. 11 jaargang 2014