LIED OVER SWAZILAND

Land van zon en rode aarde
Land van de lach, maar voor mij een traan
Waar er kinderen bestaan, die je hunkerend omarmen
Land van leed en stil verdragen, niet geoorloofd door te vragen
Land van hongerige magen, land van dragen en niet klagen
Land van hoop, maar ook duister gebied
Waar je van weet, maar het niet ziet

Ik ruik de geur van armoe en verdriet
En toch zie ik hun tranen niet….

In het donker sterft een kind, door God de Vader zo bemint
Geen papa die het troost of kust, maar met alcohol zijn wanhoop blust
Een vrouw alleen, ‘t is heel gewoon?
Een kleine meid alleen met een oom….
En hoestend weeskind met tbc en geen douche, geen wc
Land van AIDS, land van religies
Land vol wezen en tradities

Land in nood, door armoe en verdriet
Maar waarom zie ik hun tranen niet?

‘k Heb je bezocht en het waargenomen
‘k Heb om je gehuild, ben over je gaan dromen
En weer terug in mijn veilige bestaan,
Ben je nooit meer uit mijn hoofd gegaan

Ik droom de geur van armoe en verdriet
En toch droom ik jouw tranen niet.

Land van zon en rode aarde
Land van de lach, maar voor mij een traan
Wat in mijn leven heeft nog waarde
Doet mij verlangen terug te gaan?

Omdat ik weet dat God hun tranen ziet
En negeren …. Dat kan ik niet