De zon breekt door!
Verjaardagen, Swazi ID, natuurpark, kinderfeestje, huis.
De afgelopen weken stonden in het teken van de verjaardagen van Jessie & Birgitte. We hebben dit al op
zondag gevierd door met elkaar naar een natuurpark te gaan, op ongeveer een half uur rijden. Dit
Milwlane park heeft geen gevaarlijke wilde dieren, dus je kunt er wandelen, fietsen of paardrijden. Er zijn wel genoeg wilde dieren, zoals:
zebra's, impala's, blue wildebeesten, wilde zwijnen, apen en vogels. Voor Jessie was het een super verrassing dat ze een uur mocht paardrijden, op een groot wit paard, achter een gids aan en en Anne op een paard achter haar. Birgitte ging met Ruben & Levi mountainbiken, op deze manier kun je ook vlakbij de dieren komen. Het was een prachtige dag en we hebben er volop van genoten.
Maandag was Birgitte jarig en gingen we het 's morgens voor de zoveelste keer weer proberen bij Home affairs om een Swazi ID kaart voor Anne aan te vragen. Deze keer was de rij niet zolang, dus het proberen en wachten waard. Na 1,5 uur, vingerafdrukken van alle 10 de vingers en een foto, kregen we te horen dat hij hem vrijdag op kon halen. En dat is gelukkig goed gegaan, met deze kaart kan hij allerlei aanvragen makkelijker regelen. Het kostte wel veel moeite en geduld, maar uiteindelijk komt het dan toch goed.
Na telefoontjes, kaartjes en felicitaties op FB eindigde de verjaardag met een leuke verrassing voor Birgitte, ze werd door Jessie en Ruben geblinddoekt ontvoerd naar de tuin van het nieuwe huis en daar hadden Levi & Anne een kampvuur gemaakt.
De dag daarna was Jessie jarig. Ze had die dag ook haar laatste zwemgala, voor grade 1 t/m 3. Het was stralend weer, dus een prachtige dag hiervoor! Er werd in de klas voor haar gezongen en ze mocht trakteren en verder werd er de hele dag veel voor haar gezongen. Ze kreeg ook via de mail een superleuk filmpje, gemaakt door de kinderen van groep 4 van de Richtingwijzer (haar school in NL). Ze gingen voor haar zingen en feliciteerden haar, wat een verrassing. Ook kreeg ze telefoontjes en berichtjes en een paar dagen later nog 2 leuke pakketjes met cadeautjes uit NL.
Tot slot hebben we vrijdag haar kinderfeestje gevierd, Jessie had 7 meisjes en 1 jongen uitgenodigd. Het was erg leuk en gezellig, de kinderen konden er maar niet genoeg van krijgen om buiten te spelen, vonden alles leuk en hebben ook heerlijk zitten smullen. Als je al die kinderen zo ziet genieten, word je echt blij!
De ontwikkelingen van het huis gaan goed. De tegels zijn gelegd, de meeste gordijnen gemaakt en voor de woonkamer opgemeten, de schoorsteen is helemaal hersteld, deuren zitten op z'n plek en zijn grotendeels geverfd, de elektricien is klaar en Anne is al rondom het huis in de tuin bezig geweest. Nu moeten we nog een grote waterton kopen voor de watervoorziening en alles moet nog een keer schoon gemaakt worden, want al dat klussen veroorzaakt veel stof. Maar het einde is in zicht, en hopen het einde van deze maand over te kunnen.
De kinderen hoeven nog maar 2 weken naar school, maar de komende week zijn ze vrijdag al vrij. Vrijdag is namelijk de koning jarig, dus een feestdag voor heel Swaziland. De week daarna zijn ze op donderdag al vrij, dan begint hun 3-weekse vakantie, het einde van Term one. Ze zullen ook een rapport krijgen. Jessie is helemaal gewend aan school, voor de jongens is het iedere dag weer afwachten, de ene dag gaat het beter en is het leuker dan de andere dag. Het engels blijft nog pittig, maar het valt ook niet mee als veel leerlingen onderling Siswati met elkaar praten. Dus zouden jullie hiervoor willen blijven bidden?
We merken wel dat het hier wat frisser wordt, het is af en toe echt een beetje herfst met mist, de dagen worden korter en het is 's avonds en 's nachts kouder, vooral ook in huis. Maar wat een prachtig land is dit, wat genieten we van alles wat onze God zo mooi gemaakt heeft: de zon en de duizenden sterren, de bergen, de natuur. Ook konden we via Facebook een foto zien van een prachtig wonder; ons achternichtje Philene is geboren! How great is our God!! xxx van ons 5!
Het is Pasen, voor jullie witte Paasdagen, voor ons gewoon een zonnig weekend. Maar of het nu sneeuwt of de zon schijnt, we vieren allemaal Pasen, voor ons het feest om te vieren dat Jezus is opgestaan uit de dood! En gisteren mochten we dat vieren met 28 weeskinderen, wat heeft iedereen ervan genoten.
Zaterdagochtend gingen we eerst 200 geverfde/gekookte eieren verstoppen op het terrein van YWAM. De kinderen werden gebracht in 2 auto's, prachtig om te zien hoeveel mensen en kinderen er in 1 auto passen. Er waren 6 begeleiders meegekomen, waaronder Mike & Robine, die dit weeshuis opgezet hebben en leiden.
Eerst kregen de kinderen een filmpje te zien over Pasen, verteld en gespeeld door kinderen, een eenvoudige, maar duidelijke boodschap. Daarna gingen we naar buiten om te zingen, alle kinderen deden enthousiast mee. Toen was het tijd om de eieren te gaan zoeken, deze werden tussen de middag opgegeten en ze kregen ook allemaal nog 2 mee in een verrassingszakje.
Daarna was het tijd voor de spelletjes. We hadden een mooi vlak terrein waar we deze sport- en spelletjes konden doen. Anne had van alles bedacht, zoals: Jan-Huigen-in-de-ton, estafettes, hindernisbanen, tikspelletjes, zaklopen, eier en waterestafette. Wat een plezier hebben we samen met de kinderen gehad, ze vonden alles leuk en genoten zo!
Tussendoor kregen ze een lunch: broodje knakworst, eitjes, wortels, drinken en een sinaasappel. Allemaal heerlijk op de grond in het gras en daarna gingen ze met het sport- en spelmateriaal aan de slag: springtouwen, stelten lopen, tennisrackets, frisbees, hoepels... zo leuk om te zien hoe goed ze zich hiermee vermaakten. Ook Ruben, Levi & Jessie speelden heerlijk mee. De jongens hebben veel met kinderen op de rug rondgesjouwd. Jessie was bijna de hele week ziek geweest, maar was gelukkig nu weer zover opgeknapt, dat ze ook mee kon doen.
Na de lunch nog een spelletjes ronde en daarna kregen ze nog een zakje met lekkers mee en toen weer in de auto's naar huis. Het was een stralende dag, prachtig weer en opperbeste stemming.
Hoe hier verder Pasen wordt gevierd? Heel verschillend, wat we zo gehoord hebben. Veel mensen gaan van donderdag t/m zondag iedere dag naar de kerk (vooral de katholieken), maar ook de koning viert dit feest in Lombamba, in een groot voetbalstadion. Iedereen mag komen, er worden veel koeien geslacht, zodat er voor iederen vlees te eten is en de toegang is gratis. Iedere dag komt de koning hier dus ook en vrijdag zagen we laadbakken van vrachtauto's vol met mensen naar Lombamba rijden. En verder gaat iedereen zo mogelijk terug naar hun geboorteplaats, naar de familie. Veel mensen die onderweg zijn dus.
En verder? Jessie was bijna de hele week ziek, gelukkig is ze nu alleen nog verkouden, maar wel weer opgeknapt. Levi & Ruben vinden het heerlijk om een lang weekend vrij te zijn, nu nog een maand naar school en dan hebben ze alle drie 3 weken vakantie.
Wat betreft het huis: de elektricien is flink bezig geweest en opgeschoten, de vloerlegger heeft de woonkamer en een groot deel van de hal met tegels gelegd en wordt komende week afgerond En we hebben de gordijnenstof uitgezocht voor de ramen.
Ook zijn we bezig geweest met een Swazis Identiteitsbewijs, die heb je nodig voor van alles en nog wat, maar dat gaat (zoals veel hier) in kleine stapjes. Het lukt uiteindelijk wel, maar ze zijn hier dol op stempels, handtekeningen en formulieren, dus voordat je het juiste hebt....
Dit was het weer voor deze week, we hopen dat het bij jullie gauw echt lente wordt, want die koude lange winter, duurt wel erg lang. En we wensen jullie allemaal Gods zegen, voor nu met Pasen, maar ook voor daarna. Want Jezus heeft de dood overwonnen, als we onze blik op Hem gericht houden en niet naar de omstandigheden kijken, zullen we zijn vrede en rust ontvangen, die alle verstand te boven gaat.
Veel liefs, Anne, Birgitte, Ruben, Levi & Jessie
Hier zeggen ze dat de winter begonnen is, oké, het is 's avonds wat frisser en af en toe zitten we een hele dag in de wolken, maar de meeste dagen is het nog steeds warm en schijnt de zon. Wat een contrast met Nederland. Deze week stond in het teken van het ontvangen van ons visum, het koopcontract van het huis in Nederland wat officieel getekend is en we hebben een onverwachts bezoek kunnen maken aan een mooi weeshuis!
De leider van YWAM had al onze papieren ingevuld en het visum aangevraagd. We moesten allerlei documenten aanleveren, gelukkig accepteerden ze een print via de mail. Gosse-Jacob, van ons Thuisfrontteam, is hier maar druk mee geweest. Maar bij het ophalen, was het toch niet helemaal duidelijk hoe het nu zat. Ze zagen dat de kinderen 'van der Zaag' waren en dus de kinderen van Anne. Maar wie was Birgitte eigenlijk? Want er stond 'Ernst' op haar paspoort. Na een tijdje snapten ze dat Birgitte de vrouw van Anne was en was alles oké! Dus nu hebben we een verblijfsvergunning voor een jaar en deze schijnt daarna eenvoudig verlengd te kunnen worden.
David (onze makelaar) heeft alles geregeld wat betreft het huis in Nederland. Deze week werd het koopcontract officieel getekend en dus is dit hoofdstuk nu ook afgesloten. De kopers zijn inmiddels al verhuisd en ze zullen er geen spijt van krijgen om op zo'n mooi plekje in Zeewolde te wonen.
Verder gingen we ' s morgens vroeg kijken of we het huis van Mike & Robine konden vinden. Birgitte gaat bij haar naar de bijbelstudie, maar kon hun huis maar niet vinden. Ineens zaten we bij pastor Mike een kopje thee te drinkenl. Ze runnen een weeshuis in Mbabane en we wilden er graag eens een kijkje nemen. Hij zou er net naar toe, dus of we tijd hadden om mee te gaan. Dit weeshuis bestaat sinds 2003, ze dragen nu de zorg over 28 weeskinderen, en hebben mogelijkheid om 40 kinderen op te nemen. Deze kinderen hebben geen ouders meer en zijn door de familie verstoten. Bij opname hadden ze geen geboorte akte, dus geen naam of geboorte datum. De kinderen zitten in groepen van maximaal 8 kinderen, per groep is er 24 uur per dag een huismoeder. En overdag komt er nog een vrouw helpen. Ze gaan naar lokale scholen en er is een pre school op het terrein voor de jongste kinderen. De leeftijd van de kinderen is van 2 jaar tot 11 jaar oud.
Het is een prachtig terrein, er staan nu 7 gebouwen en rondom is veel ruimte: een speeltuintje, een enorme groentetuin, een kippenstal en een geitenhok met wat geiten. We waren erg onder de indruk, deze opzet spreekt ons echt aan. Er waren nog wat jonge kinderen van 2 tot 4 jaar oud, de kinderen wilden graag dat we met ze speelden. Deze 28 kinderen komen het paasweekend naar YWAM, waar ze de boodschap van Pasen te horen zullen krijgen, een lunch krijgen en waar we spelletjes voor ze gaan organiseren.
Tot slot: het huis gaat traag maar gestaag.... het zit zo'n beetje voor de tweede keer in de verf, de tegels en vloerbedekking moeten binnenkort gelegd worden en dan zijn er nog heel wat kleine en grotere klussen, die nog niet klaar zijn (elektriciteit, waterton, gordijnen en rails, witgoed wat we nog moeten kopen) en daarna inrichten. Dus we blijven voorlopig nog in het huis van Joy zitten.
Ruben is gevraagd voor het atletiek team, hij had zich opgegeven voor de 1500 meter hardlopen, dus hij mocht ineens meedoen met een groot scholentoernooi! Ruben & Levi hebben het erg naar hun zin bij de jeugdgroep op vrijdagavond. School blijft wennen voor hen, de ene dag is leuker dan de andere. De leraren zijn niet erg duidelijk wanneer er een toets is of dan gaat het ineens niet door, dat geeft wel eens frustratie.
Jessie heeft het naar haar zin, ze mist wel haar vriendinnen/vriendjes van school, maar past zich makkelijk aan. Het zwemmen is nu afgelopen, nu mag ze een andere (school)sport kiezen...
Allemaal erg bedankt voor jullie betrokkenheid en jullie steun. We vinden het fijn te weten dat we hier op de juiste plaats zitten, dat God voor ons de weg baant en dat we ook kunnen genieten van dit prachtige land en de mensen. Gods zegen en liefs, Anne, Birgitte, Ruben, Levi & Jessie.
Alweer een week voorbij, deze week stond in het teken van de container. Onze container was al in Durban aangekomen en werd per trein vervoerd naar Matsappa, een half uur hier vandaan.
Na een heerlijk weekend, is vooral Anne hier druk mee geweest.
Vorige week zondag was Anne jarig en dat hebben we in Hlane National Park gevierd. Een prachtig wildpark, waar we heel wat dieren hebben gezien. Het hoogtepunt was wel de olifanten. We waren aan het rijden en ineens zagen we een hele kudde olifanten: mannetje, vrouwtjes, tieners en kleintjes. We hebben wel een uur vol verbazing staan kijken, ook wel spannend, want je moet altijd alert blijven, maar de olifanten bleven gewoon rustig hun gang gaan. Bij de campingplaats en restaurant kon je heerlijk rondlopen, binnen een hek. Achter het hek, was een waterpoel, waar de dieren naar toe kwamen om te drinken. We hebben zo ook kunnen genieten van de neushoorns en de nijlpaarden. Omdat Ruben ook jarig was geweest, mochten Anne & Ruben samen op safari, met een gids, dus 2,5 uur rondrijden in een open jeep. Birgitte, Levi & Jessie hebben zich prima vermaakt op het campingterrein. Daar waren ook mooie vogels, onder andere een Hop. Ruben en Anne gingen ook naar het leeuwengedeelte, maar helaas hielden de leeuwen zich goed schuil in het hoge gras. Al met al een fantastische dag, waar we allemaal van genoten hebben! En jullie allemaal bedankt voor de felicitaties, op welke manier dan ook!
Het inklaren van de container, kostte veel tijd. We moesten de paklijsten vertalen in het Engels en ze hadden nog allerlei vragen. Anne moest een TIN code zien te krijgen, waar hij bijna een dag mee bezig is geweest en tot slot nog een flink bedrag aan invoerbelasting betalen. In Nederland kwamen ze de container brengen met een kraan op de vrachtauto. Hier is dat allemaal niet zo vanzelf-sprekend. In Matsappa staat een kraan, die de container van de trein afhaalt en op de vrachtauto zet, maar je hebt geen verrijdbare kraan. Er zijn wel kranen, die op een vrachtauto gezet kunnen worden, maar niet zoveel in heel Swaziland. Om een lang verhaal korter te maken: vrijdag zou de container komen, maar de man van de kraan, kon geen chauffeur vinden en dus werd de hele operatie afgeblazen. Maybe tomorrow?? Nu maandag een nieuwe poging, maar we weten nog steeds niet hoe het met de kraan moet. Tot nu toe hebben we gemerkt dat er voor ieder probleem een oplossing komt. Gisteren heeft Anne met de jongens een heel slecht stukje van de dirtroad gemaakt, dus wat dat betreft zou de vrachtauto hier nu moeten kunnen komen. Willen jullie meebidden dat het deze week gaat lukken met de container?
Verder wordt er nog steeds druk geklust aan het huis, alle muren worden geschuurd en de gaten worden gedicht. De elektricien legt de elektriciteit in het hele huis aan. De muur van de kamer van Jessie is af, ook gepleisterd aan de binnen en buitenkant. Maar het blijft een grote klus. Zo af en toe vindt Anne het ook leuk om wat in de tuin te werken, want het is echt prachtig om ons huis.
Nu (zondag) gaan we naar de kerk van Petros, zijn kinderen (en de weeskinderen waar hij en zijn vrouw voor zorgen), zullen gaan zingen en hij heeft ons uitgenodigd.
De kinderen doen het goed op school, het engels is nog steeds moeilijk voor ze, maar je merkt wel dat het al beter gaat. Jessie heeft haar eerste rapport al binnen en Ruben & Levi krijgen hun eerste cijfers. Als je 50% goed heb, heb je de test gehaald.
Met Pasen zullen er 30 weeskinderen bij YWAM komen, ze hebben ons gevraagd of we willen meehelpen met het organiseren van de spelletjes. Dat wordt een uitdaging, maar als we de container hebben, hebben we ook meer sport- en spelmateriaal, dus dat komt vast goed.
We horen dat het nog steeds sneeuwt of koud is en dat iedereen in Nederland verlangt naar de lente. Hier is het volop zomer, de ene dag wat warmer dan de andere, maar iedere dag schijnt de zon. Doordat we hier in de bergen zitten, koelt het iedere keer 's nachts lekker af. Nou, ik stop, liefs uit Nkwalini, Anne, Birgitte, Ruben, Levi & Jessie
Page 11 of 14