Hier weer een berichtje vanuit Swaziland, we merken dat we allemaal onze draai beginnen te vinden, we weten de weg in de winkel, naar de scholen, leren om te gaan met afrikaanse gewoontes, het engels lukt steeds beter en er ontstaan leuke contacten.

Zo heeft Jessie op school al aardig ingehaald met het lezen van de engelse boekjes. Ze liep een jaar achter, maar de hoofdboekjes van vorig jaar zijn nu bijna uit, de volgende stap voor haar is het leren verstaan en zelf meer engels praten. Maar ze speelt op school en buiten school, zodat dit steeeds beter gaat. Deze week is er weer een schoolzwemwedstrijd, ze mag voor 2 afstanden uitkomen, dit ter oefening voor de schoolwedstrijden met andere scholen.

Ruben en Levi doen goed hun best op school. Het zijn wel lange dagen, van 7.30 tot 16.00 les, behalve op vrijdag dan zijn ze om 13.00 vrij. Het is niet altijd even duidelijk wannneer er een toets is en welk huiswerk ze hebben, maar hier komen ze ook langzamerhand wel in.

Afgelopen zaterdag had Petros een voetbaltoernooi georganiseerd, hier deed YWAM aan mee, dus Anne & Ruben zaten ook in dit team. Levi heeft meegedaan met de junioren en urenlang met andere jongens van zijn leeftijd gekletst en gevoetbald. Birgitte heeft meegedaan met de vrouwenwedstrijd, ook leuk. De sfeer was erg goed, ontspannen, heerlijk weer en tussen de wedstrijden door werd er een praatje gehouden of een sketch gedaan. Een stukje evangelisatie en Swazi mensen werden warm gemaakt om ook mee te doen aan de DTS (Discipel Training School).

Elisabeth was er ook met haar kinderen. Birgitte heeft een tijd met haar gepraat en veel vragen kunnen stellen. Het blijkt dat 4 kinderen van hun zelf zijn, 4 kinderen wonen bij haar moeder, maar ook daar hebben ze de zorg voor. In totaal zijn er dus 18 kinderen, de jongste is 4 en de oudste is 19. Het was voor hen een heel gepuzzel om ze alllemaal op school te krijgen, al vanaf oktober waren ze bezig met schooluniformen en schoolfee's om deze in januari te kunnen betalen.

In de pauze kregen alle spelers (en toeschouwers) een lunch, van tevoren klaargemaakt door YWAM: een dubbele boterham met boter, een halve appel en een beker limonade. Iedereen ging keurig in een rijtje staan en zat heerlijk in het gras te smullen.

En wat kunnen ze voetballen deze Swazi's! Geen korte wedstrijdjes van 30 minuten, maar volledige wedstrijden van 2x 45 minuten. En dat in de warmte.... dat was wel even afzien voor Anne & Ruben. Ze blijven maar jagen, niet rustig opbouwen, maar gaan voor die goal! Attractief voetbal zou een coach zeggen....

Anne is iedere dag met het huis bezig, hij heeft nu zijn rivierzand, speciaal zand wat nodig is om te metselen. Het dak zit dicht, de plafonds zittten er netjes in, de meeste muren zijn afgekrabt en de gaten gedicht. Volgende week gaat het muurtje van Jessie's kamer gemetseld worden en wordt het water hersteld en aangelegd. Ondertussen is Anne wat aan het tuinieren, genoeg tuin om je in uit te leven!

Birgitte zit op een bijbelstudiegroepje voor vrouwen, gegeven door de vrouw van pastor Mike. Het gaat over de ' vruchten van de Heilige Geest ', een mooi onderwerp om je in te verdiepen. Afgelopen week hebben we een ochtend gehad met een Swazi advocaat, die ons heel veel verteld heeft over cultuurverschillen en gewoontes.

Onze container is als het goed is, aangekomen in Durban, we hebben begrepen dat het van daaruit op de trein naar Matsappa (Swaziland) gezet wordt. We zijn benieuwd wannneer onze spullen komen, maar tot nu toe gaat het hier in dit huis ook prima zo!

Verder zijn we nog bezig met ons visum, we hebben nu een verlenging van een maand, maar willen een visum voor een jaar aanvragen. Dit was het weer, bedankt voor jullie interesse en gebeden, mocht je op de hoogte gehouden worden van actueel nieuws, kan je ons op Facebook volgen .

Wat een week was dit! Jessie heeft haar eerste schoolweek erop zitten, de jongens zijn 2 dagen naar school geweest, Binky is veilig bij ons aangekomen en we hebben ons huis verkocht.

Jessie doet het prima op school, de juf is erg tevreden, ze moet iedere dag engelse boekjes lezen en ze is snel aan het inhalen. Ze snapt veel dingen nog niet, maar krijgt gelukkig alle hulp. En ze werd als 1 van de 3 kinderen uitgekozen om mee te doen aan de jaarlijkse 'swimming gala', een schoolcompetitie zwemmen, waar haar groep eigenlijk nog niet aan mee doet. Ze mocht voor 3 onderdelen laten zien wat ze kon en won met de rugcrawl. Dit was een hele happening, schreeuwende, joelende kinderen, met echte cheerleaders, de hele school en ouders keek toe.
En ze heeft voor het eerst gespeeld bij een meisje, die een jaar ouder is. Haar moeder is nederlandse en het leek haar een goed idee dat ze van elkaar kunnen leren. Haar dochter nederlands en Jessie engels. Het is een leuke school en nu krijg ik van ouders te horen: de beste school in de hele omgeving!!

Het was heel spannend voor de jongens om voor het eerst naar de Highschool te gaan. Ook dit is een internationale school, maar je ziet er weinig blanke kinderen, dus Ruben en Levi vallen echt op. Ruben zit in de klas bij Shawn, ook een blanke jongen, en hij lijkt volgens de leraren en leerlingen erg op Ruben, zo erg dat ze vragen of ze tweeling zijn. Deze jongen past goed bij Ruben, ze kunnen het direct goed met elkaar vinden. Levi trok zich op aan een tweeling, die hem goed op gang helpt. Het engels is voor allebei erg wennen, ineens alle vakken in het engels, ook bijvoorbeeld frans, dat betekent twee keer vertalen. En de eerste dag was direct een lange dag: van 7.30 tot 16.00. Levi had 4 uur gym (buiten) gehad, waarvan 1 uur zwemmen.

Ze krijgen de boeken en schriften van school. De boeken zijn al gekaft met plastic, de schriften moet je zelf doen. Dit betekende voor mij zo'n 20 schriften kaften samen met de jongens. Een heel geprutst met plastic dat schuift of booklon dat plakt! Maar het is gelukt.Verder zijn Ruben en Levi voor het eerst naar een jeugdgroep geweest van de kerk, ze kwamen erg enthousiast thuis!

Vrijdag kregen we bericht dat het huis verkocht is. In deze week kregen we steeds mail van de makelaar over de hoogte van het bod en uiteindelijk hebben ze vrijdag besloten om het onder voorbehoud van financiering te kopen. Hier hebben ze nog 5 weken de tijd voor, als het goed is, wordt 22 maart het officiele koopkontrakt getekend. Toen we op zondag vertrokken, was ons huis leeg, maar nog wel een zooitje. Gelukkig ging maandag Natasja met een schoonmaakploegje door ons huis en kwamen de kijkers woensdag langs. Bijzonder he, dat dit zo op elkaar aansloot. De enige kijkers, die we gehad hebben, waren deze mensen. We zijn God dankbaar dat Hij het uiteindelijk is, die alles onder controle heeft, want vooral op dit punt, konden we zelf niks doen. Wat een wonder!

En dan het verhaal van Binky, want dat is uiteindelijk ook een heel verhaal. We dachten dat we zelf vroeg genoeg begonnen waren om alles voor onze hond te regelen. De bloedafnames waren begin januari afgenomen en vlak voordat we weggingen, kregen we al bericht van de dierenarts, dat de resultaten terug waren uit Zuid-Afrika en dat we met zijn permit (visum) even langs moesten komen. Toen schrokken we, want we hadden dit ene ding over het hoofd gezien. Dus nog hals over kop dmv fax een aanvraag opgestuurd, veel achter aan gebeld, maar wetende dat dit ook nog wel even kon duren, konden we Binky niet meenemen. Gelukkig waren Johan en Hester zo lief om Binky zolang bij hen in huis te nemen als nodig en hem op het vliegtuig te zetten. De bloedafnames waren maar een maand geldig (en erg duur), dus de tijd begon te dringen. Het waren spannende dagen voor ons en de familie Munneke. Precies op de laatste dag dat het nog kon, kwam de permit binnen en hebben ze ervoor gezorgd dat Binky goed op het vliegtuig gezet werd,. De verdere details mag je aan hen vragen, maar ook hierin zien we onze Machtige God, Hij die alles regiseert en deuren opent, die we zelf niet kunnen openen. Ook de reis is voor Binky goed verlopen. Pas de volgende dag kon Anne haar ophalen, maar binnen een half uur kreeg hij haar zo mee en ook bij de grens van Swaziland verliep alles soepel. Wat waren we blij toen ze hier aankwamen. En Binky ook, jammer dat ze niet kan navertellen hoe het in het vliegtuig was.

Sorry, het is een heel verhaal geworden, maar we maken dan ook heel wat mee. Alles is hier anders, een bankrekening openen kost je bijvoorbeeld een hele ochtend. Maar we genieten van het mooie weer en de mensen. Ook hebben we Petros & Elisabeth al ontmoet, tijdens een maaltijd met YWAM. Hij gaat in februari een voetbaltoernooi organiseren, daar doet YWAM ook aan mee, dus dat wordt leuk. Onze container is als het goed is onderweg, voor een volgend toernooi kunnen we echte voetbalkleding van VV Zeewolde uitdelen aan de kinderen!

Dit was het weer, lieve groetjes uit een zomers Swaziland,
Anne, Birgitte, Ruben, Levi en Jessie.

Vandaag was een speciale dag.... waar we gisteren tegen van alles aanliepen, leek het vandaag allemaal goed te gaan. Na zo'n flinke week in Swaziland, zijn we heel wat wijzer geworden en krijgen we een klein beetje een beeld van het reilen en zeilen in dit nieuwe land. We hadden tot gisteren nog niks gehoord van de school van Ruben en Levi en besloten om maar eens persoonlijk langs te gaan om te vragen. We mochten even plaats nemen en vervolgens hebben we 45 minuten gewacht. Toen we haar vroegen of we misschien later terug moesten komen, zei ze: Yes, I think that's better. Dus of we over een uur terug konden komen. Ze vertelde ons toen dat Ruben was toegelaten in Form 3 (oftewel klas 4), maar dat er voor Levi geen plaats was, zeker niet in Form 1 en nu ook niet in Form 2. Dat was even een domper, want wat nu voor Levi? Nog weer een andere school proberen?

Vanmorgen bij het hoofd van de primary school langsgeweest, ze kon ook niks voor ons doen, het was onmogelijk om Levi in grade 7 (brugklas) te plaatsen. Wel wilde ze even bellen met de Highschool. En na 2 uur belde ze ons op, dat ze helaas niks kon doen, we konden nog afwachten tot het einde van de week, misschien dat er nog leerlingen af zouden vallen. Later deze dag kregen we ineens een telefoontje van de Highschool dat Levi aangenomen was in Form 1! Dat wat gisteren nog onmogelijk was, kon nu toch. Wij zien dit echt als een wonder van God, Hij die deuren opent, waar menselijk gezien deuren echt dicht zijn gegaan.

Verder kregen we bericht uit NL dat de permit van Binky op de valreep binnen is, ze hadden nog 1 dag, omdat dan de bloedtesten niet meer geldig zouden zijn. Dus als het goed is, wordt onze hond het einde van de week op het vliegtuig gezet. Voor iedereen zal dit fijn zijn en in het bijzonder voor Jessie.

Onze dag eindigde met een bod op ons huis, wat we via de makelaar te horen kregen! Voor ons een dag van wonderen dus.... 1 ding staat vast: God heeft hier de regie en de controle, we hebben al veel los moeten laten, dat valt soms niet mee, om geen invloed te kunnen uit oefenen en te blijven vertrouwen dat het goed komt. We willen hen die het aangaat ook bedanken voor jullie gebeden, we merken dat de betrokkenheid vanuit Nederland groot is, hierdoor voelen we ons echt gedragen.

Nog even een paar korte flitsen:
•    Jessie vindt het leuk op haar nieuwe school, ze komt met huiswerk thuis en is vrolijk en blij. Vandaag moest ze zwemmen, oefenen voor een 'Swimming Gala', met rugkrol zwom ze het meisje naast haar er zo uit, dat iedereen voor haar klapte.
•    Anne en Ruben zijn druk bezig geweest met het dak te repareren van het huis dat we aan het opknappen zijn. Het dak is nu dicht, dus nu binnenin aanpakken.
•    Deze week nog beginnen Ruben & Levi op hun nieuwe school, ja in schooluniform, dat zal wel even wennen zijn.
•    Birgitte doet haar best om weer het auto rijden op te pakken. Zo af en toe naar de school van Jessie rijden om te oefenen. Ik ben erg slecht in de weg, maar krijg langzamerhand door hoe het zit.

Veel liefs van ons allevijf.

Nu in Swaziland: een prachtig huis op een prachtig plekje, bovenop een berg, uitzicht over de stad. De heuvels zijn groen, de temperatuur is heerlijk: de eerste dagen 25 graden, maar nu een dikke 30 graden. Het had hier veel geregend, dus alles is groen. Veel geregeld deze week, de kinderen zijn naar school geweest om kennis te maken. Ze hebben alledrie deze week hun entry toets gemaakt. Jessie is al toegelaten en vrijdag de eerste lange ochtend van 7.30 tot 12.30 naar school geweest. In haar schooluniform, een leuk jurkje dat haar goed staat. Nu nog afwachten of de jongens toegelaten worden.... Jessie vindt alle aandacht van het blond en blank zijn wel leuk, maar de jongens vinden dit minder. Dus spannend voor ze....

In dit huis (van de buurvrouw) is het nog heel luxe: warm water, een douche, koelkast en wasmachine. Geen internet, wel mobieltjes, maar internet is duur en gaat langzaam... skypen gaat helaas echt niet lukken, een dongel kan je kopen, maar de verbinding is zo slecht dat we er niet mee kunnen skypen, maar wie weet een keer in Zuid-Afrika. Nu proberen dit bij het internet cafe te versturen.

Anne heeft na 2 dagen onze huurauto weer teruggebracht naar Ermelo en daarna een auto gekocht, een Toyota Rav4, dus we zijn mobiel. Verder zijn de mannen al in ons huis bezig geweest, om het plafond eruit te halen en daarna moet het dak aangepakt worden. Grote plannen, maar veel werk.

We genieten hier van het mooie weer en slapen goed, we merken dat God goed voor ons zorgt en bedankt voor jullie gebeden!